Schade door onvoldoende gladheidsbestrijding inschatten.
De regionale kranten van vrijdag 14 januari berichten dat de gipskamer van het Atriumziekenhuis in Heerlen een ‘gipsrecord’ heeft bereikt. De afgelopen sneeuw- en ijsperiode van in totaal 6 weken heeft men bijna dubbel zoveel gips gebruikt dan normaal. Gips wordt natuurlijk gebruikt voor gebroken benen, enkels en polsen. Nu houdt het Atrium geen statistiek bij van de oorzaken van deze botbreuken en of er extra veel gladheidsbreuken bij zijn. Maar de gipsmeesters constateerden wel dat er behalve ouderen ook veel jongeren slachtoffer waren omdat ze met de fiets waren uitgegleden.
Het beleid bij de gladheidsbestrijding wordt sterk bekritiseerd. Het is naar mijn mening de taak van de gemeente om goed inzicht in te krijgen in de negatieve gevolgen van niet of minder bestrijden van gladheid. Het niet-uitvoeren van sneeuwschuiven en strooien op veel fietspaden, fietsstroken maar ook in de meeste buurten, heeft naast groot ongemak ook meer ongelukken tot gevolg. Niet alleen kost het gipsen van gebroken ledematen geld. Mensen zijn hierdoor ook minder productief of hebben nog andere hulp nodig. Daarnaast er zijn ook veel glijpartijen geweest met alleen materiële schade. Heel wat auto’s hebben deuken opgelopen. Voor een deel zal dat bekend zijn bij verzekeringsmaatschappijen, maar bij oudere auto’s laat men ‘m waarschijnlijk gewoon zitten.
Nu krijgen gemeenten wel veel klachten binnen en wellicht ook wat schadeclaims. Maar ik vind dat eens goed onderzocht moet worden hoeveel schade er daadwerkelijk is opgetreden als gevolg van de onvoldoende gladheidsbestrijding. Die optelsom zal waarschijnlijk fors zijn.
Gladheidsbestrijding is duur. En als het, zoals de afgelopen drie winters, fors nodig is geweest, dan werd daar in de meeste gemeentebegrotingen onvoldoende rekening mee gehouden. En dus zet de wethouder van financiën vlot een rem op de gladheidsbestrijding.
Maar als alle kosten en schades bekend zijn, dan kan de gemeente bij de aanstaande evaluatie ook gemakkelijker een goede afweging maken tussen het wel of niet uitvoeren van gladheidsbestrijding. Het maatschappelijk rendement van gladheidsbestrijding, ook op fietspaden en in buurten, kan wel eens veel groter zijn, dan waar men tot nu toe vanuit ging.
Harrie Winteraeken
Harrie,
BeantwoordenVerwijderenWat ik jammer vind is dat je geen enkele opmerking maakt over eigen verantwoordelijkheid van de burgers bij het schoonhouden van stoepen, want in een onderzoek zou dat zeker meegenomen moeten worden. Wij mogen dit niet in de APV opnemen, maar je zou het moeten kunnen beschouwen als een burgerplicht zonder dat op te leggen. Veel mensen houden hun stoepen schoon, maar helaas veel te veel niet. Ook burenhulp bij het schoonhouden van stoepen voor ouderen hoort daarbij.
Je legt wel zeer nadrukkelijk alles bij de overheid. Natuurlijk nemen wij de opmerkingen serieus nu wij na vele jaren 2 strenge winters hebben gehad. Ons beleid gaan wij zeker evalueren en waar nodig aanpassen. Geld, zoals jezelf ook aangeeft speelt daarbij zeker een grote rol, maar mag niet alles bepalend zijn.
Met vriendelijke groet,
Nico Aarts,wethouder gemeente Heerlen
19 januari 2011 (reactie gestuurd via e-mail).
***************************
Antwoord 20 januari 2011:
Dag Nico,
je hebt gelijk dat stoepen te weinig schoon worden gemaakt. Burgerplicht en burenhulp zijn terechte sleutelwoorden die onvoldoende worden gepraktiseerd. Je merkt wel dat er door de vergrijzing, maar ook bij lichamelijk zwakke mensen, er erg veel plekken zijn aangewezen op burenhulp.
Maar ik schreef het stukje vanuit de Fietsersbond. En dus gaat het over fietspaden en wegen. En dus richt ik me ook op de wegbeheerder.
Als we bij de evaluatie nog van dienst kunnen zijn, dan meld je gerust. Het is overigens de 3e sneeuwrijke winter op rij.
Met vriendelijke groeten,
Harrie